آسیب‌شناسی اجرای سیاست‌های اجتماعی تسهیل «مادری/ اشتغال» در ایران

«سیاست اجتماعی» از ابزار مدیریت مخاطرات اجتماعی و مواجهه با نیازهای اقشار خاص به شمار می­رود. حمایت از گروه­هایی همچون «مادران شاغل» که به دلیل ایفاء نقش­های همزمان شغلی و مادری، نیازهای خاص و مهمی را تجربه می­کنند و در ارتباط با خانواده و کلیت نظام،مهم و مؤثر می­باشند با این ابزار قابلیت تحقق می­یابد. ارزیابی عملکرد نظام اسلامی ایران در حمایت از این گروه، امری ضروری و مهم است که در این پژوهش دنبال می­شود. در این راستا ابتدا سیاست­های مصوب ایران در تسهیل مادری/ اشتغال به اختصار توصیف و سپس با بهره­گیری از تکنیک تحلیل تماتیک و تمرکز بر 170 گزارش منتشر شده در پنج خبرگزاری معتبر و مهم، موانع اجرای این سیاست­ها استخراج شد. نتیجه آنکه مهم­ترین موانع اجرای سیاست­های هدف عبارت از «ضعف محتوایی سیاست­ها به جهت نقایص روند قانونگذاری، ساختار ناصحیح و ناکارآمد نظارت بر اجرای سیاست­ها، مختصات روابط کار در ایران و موانع محیطی مشتمل بر اقسام ساختاری، اقتصادی و فرهنگی» می­باشند که پیامدهای عدم تحقق اهداف اولیه و تأثیر معکوس بر وضعیت گروهی از مادران شاغل را به دنبال داشته است. بهبود فرایند اجرای سیاست­ها از طریق راهبردهایی همچون رعایت سه­جانبه­گرایی در روند قانونگذاری، اصلاحات زمینه­ای، اصلاح و ارتقاء روند نظارت، افزایش حمایت و تخصیص مشوق­ها می­باشد.